Komercjalizacja, czyli kopalnia spółką

Dwadzieścia lat temu, dokładnie 1 lipca 1999 roku, przedsiębiorstwo państwowe Kopalnia Węgla Brunatnego „Konin” zostało przekształcone w jednoosobową spółkę skarbu państwa.

Proces komercjalizacji rozpoczął się osiem miesięcy wcześniej; 5 listopada 1998 roku rada pracownicza wyraziła zgodę na przekształcenie kopalni w JSSP. Potem to postanowienie zostało zaakceptowane przez zebranie delegatów załogi, a odpowiednie dokumenty przesłane ministerstwu skarbu państwa.
Dyrektor kopalni Bronisław Włodarczyk w lutym 1999 roku tak ocenił sytuację: W tej chwili nie ma innej drogi. Czy chcemy, czy nie chcemy wszystkie przedsiębiorstwa w Polsce do roku 2000 zostaną przekształcone. Czyż więc nie lepiej, jeżeli my sami to zrobimy? Rozpoczęliśmy już działania związane z pakietem socjalnym, który nas zabezpieczy. Chcemy, aby był to pakiet dobry i dla pracowników, i dla zarządzających. Chcemy też, aby był to program w miarę realny, aby zawarte tam paragrafy były możliwe do spełnienia.

Pakiet gwarancji pracowniczych i socjalnych został podpisany 29 marca. Na jego podstawie wszyscy pracownicy przedsiębiorstwa państwowego stali się pracownikami spółki na pięć lat. Gwarancja zatrudnienia miała być przedłużona, jeśli przychody kopalni na to pozwolą. Pracownicy przenoszeni do nowo utworzonych podmiotów gospodarczych mieli zapewnione zatrudnienie na warunkach nie gorszych niż przed utworzeniem spółki.

Zgodnie z Aktem Komercjalizacji, obowiązującym od 1 lipca 1999 roku, przedsiębiorstwo stało się jednoosobową spółką skarbu państwa pod firmą Kopalnia Węgla Brunatnego „Konin” w Kleczewie Spółka Akcyjna.
Komercjalizacja oznaczała nowy system kierowania firmą – powołanie zarządu i rady nadzorczej. W pierwszej pięcioosobowej radzie nadzorczej znalazło się dwóch przedstawicieli pracowników – Leszek Gryczman, zastępca kierownika robót górniczych odkrywki Jóźwin, i Tomasz Rybczyński z Działu Analiz Ekonomicznych. Zostali wybrani 24 marca przez zebranie delegatów załogi. Głosowanie było dość emocjonujące, bowiem kandydowało aż 38 pracowników.
W lipcu skład rady uzupełniły trzy osoby wybrane przez ministra: Mariola Skłodowska, która została przewodniczącą, Maria Kaczor i Mirosław Duszyk. Kadencja pierwszej rady trwała rok, kolejne były trzyletnie, a przedstawicieli pracowników wybierała cała załoga.
Zarząd kopalni, powołany przez ministra skarbu państwa, utworzyli dotychczasowi dyrektorzy, prezesem został dyrektor naczelny Bronisław Włodarczyk. Jednego członka zarządu wybierali pracownicy.

Jak w tamtym czasie prezentowała się kopalnia Konin? Pracowały cztery odkrywki: Kazimierz, Jóźwin (właśnie rozpoczęto zbieranie nadkładu z Jóźwina IIB),  Lubstów, gdzie gruntownie przebudowano odstawę węgla, oraz będący w ostatniej fazie eksploatacji Pątnów.  Trwały przygotowania do uruchomienia wydobycia ze złoża Drzewce. Wydarzeniem roku 1999 było powstanie Zakładu Opieki Zdrowotnej i Medycyny Pracy Med-Alko, utworzonego przez kopalnię i hutę aluminium.    eg

Fot. Piotr Ordan
1  –  Pierwsza rada nadzorcza KWB „Konin” w Kleczewie S.A. Stoją od lewej: Leszek Gryczman, Maria Kaczor, Mariola Skłodowska, Mirosław Duszyk i Tomasz Rybczyński
2  –  Koparka SRs 1200 na odkrywce Jóźwin IIB
3  –  Jóźwińska zwałowarka A2RsB 8800
4  –  Odkrywka Kazimierz z lotu ptaka, na pierwszym planie zaplecze oddziału górniczego, dalej załadownia
5  –  Koparka SchRs 1200 w wyrobisku odkrywki Kazimierz
6  –  Odkrywka Lubstów, w centrum plac montażowy koparki KWK 800
7 –  Na odkrywce Pątnów zakończono już zbieranie nadkładu, widać ukształtowane skarpy przyszłego jeziora

8 – 10   Med-Alko dysponowało między innymi przychodnią zakładową w hucie, przychodnią z gabinetem stomatologicznym w Kazimierzu oraz ośrodkiem rehabilitacji w hali „Rondo”

1

1

2

2

3

3

4

4

5

5

6

6

7

7

8

8

9

9

10

10