30 lat Głosu Górnika

„Głos Górnika” ma już 30 lat, pierwszy numer naszego firmowego pisma ukazał się 8 stycznia 1991 roku. Wydawcą była wówczas Rada Pracownicza, a dwuosobową redakcję tworzyli: Zygmunt Kowalczykiewicz, pomysłodawca GG, i niżej podpisana. Jak można było przeczytać we wstępniaku, zamierzaliśmy pisać „o wszystkim, czym zajmują się pracownicy kopalni w pracy i po pracy”, dokumentując działalność przedsiębiorstwa i zmiany, jakie w nim zachodzą.

Z początku GG ukazywał się nieregularnie „w miarę bieżących wydarzeń i potrzeb”. W tamtym czasie warunki panowały siermiężne, każdy numer powstawał na miejscu, w kopalni. Był składany w ETO, drukowany na igłowej drukarce i powielany na ksero w ilości 250 egzemplarzy. Oczywiście było to pismo czarno-białe. Kolor mogliśmy wprowadzić dopiero po nawiązaniu współpracy z drukarnią, najpierw byli to Bracia Wielińscy, potem Studio Graficzne PIK. Pierwszy kolorowy numer czytelnicy dostali do ręki na Barbórkę w 1996 roku. Wtedy też zaczęliśmy publikować zdjęcia, a nasz zakładowy fotograf kolega Piotr Ordan dołączył do zespołu redakcyjnego, ponownie dwuosobowego.

Z czasem GG stał się miesięcznikiem i w tej formie istniał do grudnia 2014, do tego czasu ukazało się 285 numerów. W roku 2015 tytuł znikł – w miejsce odrębnych pism firmowych w kopalni i elektrowni powstało jedno „Węgiel i Energia”. Ale ponieważ zawierało relacje z kopalni, uznajemy je za etap ciągłości ukazywania się naszego miesięcznika. Wspólne pismo miało 12 numerów, po czym wróciliśmy do dwóch tytułów, ale już w wersji elektronicznej. Od 2016 roku „Głos Górnika” znaleźć można w intranecie.     eg

1 –  Pierwszy i ostatni numer papierowy
2 – … i wydania pośrednie

1

1

2

2