Historia żeglarstwa konińskiego (10)

Część dziesiąta

Ośrodek Wczasowo-Żeglarski, na terenie którego miał swoją siedzibę Klub Żeglarski Kopalni „Konin”, w początkowej fazie był terenem żwirowni powstałej na potrzeby budującej się odkrywki Pątnów. Po wybraniu żwiru i piasku teren ten postanowiono przeznaczyć na kąpielisko miejskie i wypożyczalnię sprzętu wodnego oraz pole namiotowe. Kopalnia jako właściciel terenu wybudowała drewniany hangar, potrzebny do przechowywania sprzętu i krótki pomost drewniany.

Później, ze względu na coraz większe zainteresowanie wypoczynkiem nad wodą i większą ilość sprzętu wodnego, postanowiono w miejscu drewnianego hangaru zbudować wielofunkcyjny budynek murowany. Powstał obiekt w kształcie statku, taras od strony wschodniej to pokład dziobowy, później sterówka i następny taras to pokład rufowy. W sterówce mieściła się część gastronomiczna, na tarasach stały stoliki. W części dolnej powstały hangary na sprzęt wodny, biuro kierownika, świetlica, wypożyczalnia sprzętu turystycznego, magazynki, mały warsztat szkutniczy i oczywiście pomieszczenia socjalne dla coraz większej ilości pracowników. Długoletni pracownicy to: Kazimierz Szymański, Zdzisław Kreczmer, Jadwiga Pałaszyńska, Ryszard Ptak. Wybudowano także dwa hangary z płyty od strony Pątnowa, które w tej chwili są siedzibą Klubu Żeglarskiego, a wcześniej gospodarzami tej części byli członkowie WOPR. Postawiono pomieszczenia sanitarne dla plażowiczów, likwidując jednocześnie śmierdzący wychodek, który umieszczony był na skarpie w okolicach późniejszych głównych schodów z parkingu na kąpielisko.

Ale najważniejszy był, prawdopodobnie pierwszy w Koninie, ceglany kort tenisowy, na którym wielu żeglarzy nauczyło się grać i przez długie lata doskonaliło swoje umiejętności. Pamiętam pasjonujące pojedynki, między innymi Jurka Michurskiego, Artura Kubicy, Maćka i Włodka Bozackich, Grzegorza Pińkowskiego, Krzysztofa Buszki, Radka Dziubczyńskiego, Andrzeja Kuberskiego, Leszka Sypniewskiego i wielu innych, ja grałem w drugiej lidze.

Gdy zostałem kierownikiem, wiele z obiektów Ośrodka Wczasowo-Żeglarskiego po 20 latach było już podniszczonych i nie odpowiadało potrzebom nowych czasów. Przede wszystkim postanowiłem wybudować nowy pojemnik na nieczystości płynne, do tej pory był to zespół trzech studzienek po cztery kręgi każdy o bardzo małej pojemności, a ludzi na plaży było coraz więcej. Dyrekcja kopalni wyraziła zgodę i tak powstało nowoczesne szambo. Jednocześnie przebudowaliśmy pomieszczenia WC, dobudowaliśmy natryski i kuchnię turystyczną dla korzystających z pola namiotowego.

W miejscu za głównym budynkiem zaprojektowałem i wybudowaliśmy hangary dla deskarzy, wiatę na sprzęt i magazynek. Od strony wschodniej postawiliśmy płot betonowy, splantowaliśmy trochę inaczej plażę, dzięki czemu mogło powstać boisko do siatkówki plażowej. Przystąpiliśmy do wycinania wielkich topoli, zwłaszcza po przejściu „tornada”, które połamało większość z nich w połowie, a połamane gałęzie uszkodziły samochody. Kruche gałęzie topoli stanowiły duże zagrożenie dla ludzi, budynków i sprzętu. Najwięcej problemów mieliśmy z wycięciem topoli w miejscu siedziby WOPR-u, gdzie topole rosły bardzo blisko między budynkami i mieliśmy tylko 10-20 cm żeby się zmieścić i nie uszkodzić budynków. To było bardzo niebezpieczne i stresujące przedsięwzięcie. W miejscu powycinanych topoli powstały magazynki i pomieszczenia, które służą Klubowi Żeglarskiemu w chwili obecnej.

Dzięki moim staraniom, dyrekcja kopalni wyraziła zgodę na zakup trzech kontenerów socjalnych. Jeden został przeznaczony dla pracowników, którzy do tej pory zajmowali piwnicę w głównym budynku. W drugim była wypożyczalnia sprzętu turystycznego. Trzeci stał się siedzibą WOPR-u, a dzisiaj jest bosmanatem Klubu Żeglarskiego Kopalni „Konin”.

Tomasz Piasecki

Fot. archiwum, Piotr Ordan

Na zdjęciach
1 – 3 Ośrodek pątnowski powstał w miejscu dawnej żwirowni
4 – 5 Pierwszy drewniany hangar
6 – 12 Budowa obiektu murowanego i pomostu
13 – 14 Pomost przy plaży z widokiem na pole namiotowe
15 – Plaża z już wyciętymi topolami
16 – Widok na ośrodek, z lewej siedziba WOPR z pomostem dla motorówek, biały kontener socjalny to obecny bosmanat klubu żeglarskiego
17 – Początek budowy kortu tenisowego
18 – Kort już gotowy, w tle boisko do koszykówki
19 – Kort tenisowy, w głębi nowe sanitariaty

 

Dodaj komentarz