Z adamowskiego archiwum (3)

Druga połowa lat 1960 nie była łatwa. Skończył się etap budowy kopalni, kiedy inwestycję finansował budżet centralny, teraz trzeba było zdobywać pieniądze na zakupy i remonty. W latach 1965-67 wprowadzono system remontów rocznych, polegający na wymianie całych wcześniej przygotowanych zespołów i podzespołów maszyn podstawowych w miejscu ich pracy. Skróciło to czas postoju maszyn średnio o 5-6 dni w roku. Zimą przeprowadzano remont koparek nadkładowych, a latem, w czasie mniejszego zapotrzebowania na węgiel, maszyn pracujących przy wydobyciu surowca.
Jednym z większych wydatków w tym czasie było wprowadzenie zwałowarki A2RsB 2500 wraz z przenośnikami. W 1969 roku warunki pracy poprawiło zbudowanie na terenie wkopu szatni i łaźni, powstały też nowe drogi, place i wiata magazynowa.

Dziesięciolecie kopalni, obchodzone w 1969 roku, zbiegło się z wydobyciem dziesięciomilionowej tony węgla. Na jubileuszowej akademii spotkali się wszyscy pracownicy przedsiębiorstwa, 87 spośród nich pracowało nieprzerwanie od początku jego istnienia.

Fot. 1  Zimowe remonty maszyn
Fot. 2– 7  Górnicy, remontowcy, mechanicy i wulkanizatorzy przy pracy
Fot. 8   Przejazd zwałowarki do wkopu
Fot. 9  Wizyta ministra (rok 1967)

Trudne warunki geologiczne na odkrywce Adamów, zwłaszcza w warstwie nadkładowej, zmusiły załogę do poszukiwania nowatorskich rozwiązań technicznych. Pierwsze wnioski racjonalizatorskie zgłoszono w 1960 roku, rok później wdrożono 12 pierwszych projektów.
Wiosną 1962 roku powstał Klub Techniki i Racjonalizacji. Do 1964 roku jego członkowie zgłosili 247 projektów racjonalizatorskich, wdrożono 138 z nich. Rozwiązania dotyczyły m. in. wprowadzenia automatyki na barierze pomp głębinowych, unifikacji krążników nośnych przenośników taśmowych czy zastosowania wulkanizacji na gorąco oponowych kabli elektrycznych 6 kV. Pod koniec dekady zarejestrowano kolejnych 340 projektów, z których wdrożono 169. Zespół pracowników warsztatu elektrycznego zajął II miejsce w województwie za projekt zabezpieczenia silnika pompy głębinowej przed rozkręceniem się i utonięciem w studni, a autorzy rozwiązania pt. ”Elastyczne człony nadawowe dla przenośników taśmowych” otrzymali od Zarządu Oddziału NOT w Poznaniu wyróżnienie za wybitne osiągnięcia w dziedzinie techniki.

Górnicy widoczni byli podczas różnych uroczystości i świąt, co roku otwierali pierwszomajowy pochód w Turku. Delegacje kopalni zapraszano na imprezy regionalne i miejskie i na święta innych zakładów. Organizowano także wiele spotkań wewnątrzkopalnianych. Miłą tradycją była doroczna uroczystość dla pań z okazji Dnia Kobiet.
Rozwijał się również sport. W 1965 roku powstał Klub „Górnik”, który wkrótce przekształcił się w oddział TKKF. Jego pierwszym prezesem był Józef Banaszkiewicz. Działała tam sekcja pływacka, piłki siatkowej i nożnej, brydża sportowego, tenisa stołowego i ziemnego, grano w szachy i warcaby. Dwa razy w tygodniu organizowano wyjazdy na basen do Kalisza, a potem do Konina. Górnicy często brali udział w zawodach międzyzakładowych. Dobre wyniki osiągali siatkarze i piłkarze oraz brydżyści.

Oprac. eg
wykorzystano monografię Kopalnia Węgla Brunatnego „Adamów”1959-1999 Andrzeja Piaseckiego

Fot. Archiwum

Fot. 11 –14  Dziesięciolecie Klubu Techniki i Racjonalizacji
Fot. 15 i 16    Obchody 1 Maja w 1967 roku
Fot. 17 i 18   Dzień Kobiet (rok 1967)
Fot. 19 i 20  Mecz kawalerowie – żonaci (1972)
Fot. 21–23  Spartakiada w roku 1972

Dodaj komentarz